Ola Turkiewicz
Composer, Singer, Songwriter, Arranger
Composer, Singer, Songwriter, Arranger
Wokalistka jazzowa, kompozytorka, aranżerka, multiinstrumentalistka i autorka tekstów.
Tworzy muzykę do filmów i spektakli, którą komponuje łącząc śpiew z muzyką elektroniczną i elektroakustyczną.
Polsko-kanadyjska wokalistka jazzowa, kompozytorka, aranżerka, multiinstrumentalistka i autorka tekstów. Autorka muzyki do filmów i spektakli, którą tworzy łącząc śpiew z muzyką elektroniczną i elektroakustyczną.
Ola Turkiewicz (Aleksandra Turkiewicz) urodziła się w Ostródzie. Swoją działalność artystyczną rozpoczęła w Kanadzie w 1994 roku. Jest absolwentką jazzowego wydziału kompozytorskiego i wokalnego Humber College w Toronto. Od 2009 roku prowadzi działalność artystyczną w Polsce.
Założycielka i liderka dwóch sesyjnych formacji muzycznych tj. Koncertu Niepodległości i Projektu Arboretum, w których łącznie uczestniczyło ponad 250 artystów z Polski, Armenii, Australii, Ukrainy, Kanady, Meksyku i Wielkiej Brytanii. Nazwy tych formacji są tożsame z jej autorskimi, cyklicznymi projektami artystycznymi. Od 2018 roku współtwórca i dyrektor muzyczny Hybryda Kultur Festiwal.
Występuje, a także tworzy w języku polskim, angielskim, włoskim, francuskim oraz łacinie. Swoje projekty muzyczne prezentowała w Australii, Kanadzie, we Francji, na Litwie, Łotwie i na Ukrainie.
Utwór instrumentalny „Enigma” to doskonały przykład muzycznej inspiracji historią wojskowości i zmagań wywiadowczych. Wprowadzone we wstępie utworu szumy, zgrzyty i mechaniczne dźwięki subtelnie przywodzą na myśl pracę urządzeń nadawczych. Nie jest to jednak kalka oryginalnych dźwięków, lecz twórcza interpretacja kompozytorki. Rytmiczna gra instrumentów smyczkowych i mroczne elektroniczne pady świetnie oddają sekretny świat i tajemnice zmagań wywiadowczych, sprawiając, że dreszcz emocji staje się również udziałem słuchacza. Rozwinięciem utworu jest swingowo-jazzująca kompozycja przenosząca nas do świata cywilnego lat 30. i 40. XX wieku, złotej ery obu gatunków muzycznych. Dynamiczne przejście pomiędzy dwoma częściami utworu jest jak gra wywiadów, z jednej strony tajemnicza i mroczna, z drugiej toczona w blasku reflektorów, w zaułkach salonów i zacienionych zakamarkach ekskluzywnych klubów. To świat intryg, oparów alkoholu i dymu cygar. Historia złamania kodu Enigmy była inspiracją, która pozwoliła muzykom opowiedzieć tę historię na swój własny sposób.
„Niepokorne” to hybrydowa kompozycja instrumentalna. Rozpoczyna ją melancholijne i nastrojowe preludium piana prowadzonego rytmem wyznaczonym przez sekcję smyczkową. Jest to część utworu, która przywodzi na myśl kobiecą delikatność i ciepło oraz pogrążony w smutku polski dom w czasie niepokoju i wojny, dom opuszczony przez mężczyzn walczących o wolność narodu. Filmowe skojarzenia i odwołania do opustoszałych szlacheckich gniazd rodzinnych są w tej części kompozycji oczywiste i namacalne.
Właśnie w tę melancholię opuszczonego rodzinnego gniazda wdzierają się krótkie, dynamiczne pociągnięcia smyków wprowadzające rytm przywołujący skojarzenie z walką zbrojną i oporem. Utwór niespodziewanie rozwija się w dynamiczną w rockową kompozycję, gdzie instrumentaliści (gitara elektryczna, trąbka) przekazują sobie muzyczny temat utworu. Artyści występują w rytmie narzuconym naprzemiennie przez perkusję, sekcję smyczkową oraz instrumenty elektroniczne: syntezator modularny, sampler i maszynę perkusyjną. Instrumentalna kompozycja „Niepokorne” znakomicie ilustruje rolę kobiet w naszej drodze do odzyskania niepodległości. To właśnie prowadzone przez kobiety domostwa stawały się ostoją patriotyzmu i polskości, gdzie tęsknota, oczekiwanie i żałoba, idą w parze z walką, patriotycznym wychowaniem młodzieży, wsparciem i zapleczem dla wojska. Rozwinięcie utworu jest muzyczną opowieścią o zapomnianej dziś bezpośredniej walce zbrojnej kobiet, które na pierwszej linii frontu, ramię w ramię z mężczyznami przelewały krew i oddawały życie za naszą wolność. Bez ich odwagi, męstwa i opieki, nasza droga do Niepodległości byłaby z pewnością dłuższa, o ile w ogóle zakończyłaby się sukcesem.
Przedstawiam mój najnowszy utwór. Napisałam go już dawno, ale dopiero teraz dojrzał do publikacji. Czasami tak bywa…
„…Może to być istota lub przedmiot. Gdy napotkamy go na swej drodze, zajmuje stopniowo cały nasz umysł, aż do momentu kiedy nie jesteśmy już w stanie myśleć o niczym innym. Może to być postrzegane jako oznaka świętości albo szaleństwa.”
Faubourg Saint-Pères, Encyklopedia Niezwykłości, 1953.
This composition is a tribute to a great Jean-Michel Jarre’s album Zoolook from 1984, and to my beloved dog whom I have named after that album. Between many contemporary sounds you can hear the sounds of Warsaw Metro, which are very characteristic to this city. Every person living in Warsaw will recognize them. Zoolook passed away on October 2015. He loved travelling by metro…
I have had a chance to prezent my music propositions to the movie Karbala to the producers. Unfortunately I lost to Cezary Skubiszewski who invited to this project famous and fabulous Lisa Gerrard. I humbly accept that choice, however I would love to share my composition with all of you. I dedicate it to all Polish soldiers on foreign missions, who are our silent heroes and we know very little about them.
Internetowy spektakl prezentujący współczesne kompozycje i hybrydowe aranżacje inspirowane muzyczną spuścizną obszarów przodków Oli Turkiewicz. Premiera spektaklu: 18 września 2020. Strona projektu »
Bloodshot Heart australijski thriller psychologiczny, do którego muzykę napisała Ola Turkiewicz będzie miał swoją światową premierę na Revelation Film Festival w dniach 9-19 lipca, 2020. Strona projektu »
Kompozycja Oli Turkiewicz do filmu w reżyserii Naren Wilks napisana na konkurs The Marvin Hamlisch Contest (www.cine.org/hamlischcontest).
Kompozycja Oli Turkiewicz do krótkiego filmu animowanego napisana na konkurs The Marvin Hamlisch Contest (www.cine.org/hamlischcontest).
Error: No posts available for this ID